واریس پا , درمان واریس , روشهای درمان واریس پا : رگها خون را از پشت پا به طرف بالا و به سمت قلب حمل می کنند. دو مجموعه رگ در پاها وجود دارد، رگهای عمقی که عمیقا درون عضلات قرار گرفتند و قابل دیدن نیستند و رگه های سطحی که در نزدیکی سطح پوست هستند. هر دو مجموعه از رگ ها دارای دریچه های یک طرفه در جهت کمک به جریان خون به طرف بالا هستند اما از بازگشت دوباره آنها به سمت پایین جلوگیری می کنند . هنگامی که دریچه های رگهای سطحی کار نمی کنند فشار به این رگ ها وارد می شود و رگ ها در زیر پوست متسع و پیچ خورده می شوند. این باعث به وجود آمدن رگهای واریسی می شود. رگهای واریسی بسیار شایع هستند و اغلب در خانواده ها به وجود می آیند.
هنگامی که رگها به وضوح پیچ خورده و متورم می شوند، به عنوان رگ های واریسی شناخته می شوندکه اغلب در پاها رخ می دهند. رگ ها برای غلبه بر اثرات جاذبه دارای دریچه های یک طرفه هستند. هنگامی که دیواره های رگ های پا حالت کشسانی خود را از دست می دهند و دریچه ها به طور صحیح عمل نمی کنند، و خون به سمت عقب حرکت می کند و در رگ های سطحی پا تجمع پیدا می کند،که باعث می شود رگ ها متورم شده و واریسی شوند.
در یک فرد سالم، خون از قلب خارج شده و از طریق سرخرگ هاپمپاژ می شود تا به اندام های بدن برسد.جریان خون از طریق سرخرگها اکسیژن و تغذیه بدن را فراهم می کند. مواد مغذی و اکسیژن ازگردش خون خارج می شوند و از طریق عروق کوچک به نام “مویرگ ها” به بافتها می رسند. بنابراین،سرخرگها مسئول “تامین” گردش خون می باشند.
سپس مواد ومایعات زائد و ناخواسته از بافت ها در عروق کوچک به نام “ونول” جمع آوری می شوند . چندین ونول برای تشکیل رگها به هم می پیوندند. رگ ها وظیفه بازگرداندن خون به قلب را دارند بنابراین در نهایت به ریه ها می روند تا اکسیژن بیشتری بدست آورند.از این رو رگ ها مسئول “تخلیه ” گردش خون هستند. هنگامی که در ریه ها اکسیژن رسانی می شود، خون از ریه به سمت قلب جاری می شود و چرخه ادامه پیدا می کند.
رگ های سالم طبیعی به عنوان یک ” لوله یک طرفه” برای خون عمل می کنند تا به قلب بازگردد. در حالی که قلب به عنوان یک پمپ برای سرخرگ ها عمل می کند، رگ ها روی انقباض عضله به عنوان یک پمپ حساب می کنند. به عنوان مثال، خون باید برخلاف جاذبه دررگهای پا پمپاژ شود. برای پمپاژ خون رگهای پا، عضلات پا،ساق پا و ران باید منقبض شوند. پیاده روی، شنا، دویدن و دیگر تمرینات پا شامل انقباض ماهیچه ای می شود که پمپاژ خوبی را برای رگ های پا فراهم می کند.
دریچه های یک طرفه هر چند سانتیمتر در رگهای پا وجود دارند. در رگ های سالم، این دریچه ها جریان خون یک طرفه خون را به قلب باز می گردانند. پس از انقباض ماهیچه، خون از طریق دریچه ها در رگ ها پمپاژ می شود.لته های دریچه باز می شوند تا در طول انقباض عضلات عبور کنند. وقتی عضلات آرام می شوند، خون به دلیل جاذبه به طرف دریچه باز می گردد. در رگهای سالم،لته های دریچه به شدت برای جلوگیری از برگشت جریان خون در طول آرامش ماهیچه ای بسته می شوند. با انقباض بعدی، خون در رگ بالا خواهد رفت تا در نهایت به قلب برسد.
رگ های غیر طبیعی دیواره های ضعیفی دارند. دریچه های غیر طبیعی به درستی بسته نمی شوند و موجب برگشت جریان خون یا رفلکس در رگ آسیب دیده می شوند. خون در این رگ ها از طریق دریچه های غیر طبیعی نشت می کند و به دلیل جاذبه درجهت مخالف جاری می شود. در رگ های غیرطبیعی پا ، خون به جای اینکه به قلب برگردد به سمت پاها باز می گردد. بدون حرکت پا، خون دررگها جریان پیدا نمی کند و در رگ ها می ماند ،انباشته شده،و در نهایت نشت می کند.
رگ های غیر طبیعی خون را بیش از حد انباشته می کنند و در نهایت به عنوان رگ های واریسی متورم می شوند. خون اضافی مجبور به بازگشت به مویرگها می شود که به صورت “رگ های عنکبوتی” شکل می گیرند بنابراین رگهای عنکبوتی ممکن است نشانگر بروز رگهای های واریسی باشند.
واریس پا ممکن است هیچ نشانه ای نداشته باشند، اما علائم آن شامل درد و تیر کشیدن در اندام های تحتانی، سنگینی و سوزش، زوک زوک کردن، گرفتگی و پاهای بیقرار است. نشانه ها اغلب در پایان روز و بعد از ایستادن طولانی مدت،بدتر می شوند اما صبح روز بعد هنگامی که بیماران از خواب بیدار می شوند، بهترمی شوند.
هنوز مشخص نیست چرا برخی افراد مبتلا به واریس پا می شوند و دیگران نه.
بعضی از افراد به علائم دیگری به جز رگهای متورم توجه نمی کنند.
بسیاری از مردم از ظاهر واریس ها ناراحت هستند و آنها را زشت می دانند. به ویژه زمانی که آنها برای مدت طولانی روی پای خود بایستند، می تواند دردناک باشد..
همچنین ممکن است باعث اگزما و گاهی اوقات تغییر رنگ پوست و رنگدانه قهوه ای در اطراف مچ پا شوند، که می تواند منجر به زخم شود.
با این حال، بیشتر رگ های واریسی موجب ایجاد زخم های پا نمی شوند.
گاهی اوقات رگها می توانند سخت و حساس و گرم شوند. این فلبیت (التهاب رگ )نامیده می شود و می تواند بسیار ناخوشایند باشد. خبر خوب این است که به خودی خود بهتر می شود، اما ممکن است شش هفته یا بیشتر طول بکشد تا تمام شود. داروی ضد التهاب مانند ایبوپروفن می تواند مفید باشد و نیازی به آنتی بیوتیک نیست.
پزشکان اغلب به راحتی می توانند با بررسی رگهای پا,رگهای واریسی را تشخیص دهند.
پزشک شما ممکن است سونوگرافی را برای بررسی رگها ی پا به شما پیشنهاد کند،تا به بررسی لخته های خون بپردازد وبداند آیا دریچه رگ ها به درستی کار می کنند یا نه؟
آیا واریس پا خطرناک است؟
از آنجا که واریس پا خطرناک نیست، بنابراین می تواند انتخاب کنید که آیا آنها را درمان کنید یا نه.
انجام ندادن هم یک انتخاب است. اگر درد مشکل اصلی باشد، پس با جوراب یا جوراب واریس پا، اغلب طول می کشد تا احساس ناراحتی از بین برود، هرچند که از شر رگ ها هم خلاص نخواهند شد.
با این حال، اکثر افرادی که مضطرب به سراغ پزشک عمومی و یا متخصص خود می روند،از واریس پا خسته شده اند و می خواهند کاری در مورد آنها انجام دهند.در زیر راه های درمان واریس پا از جوانب مثبت و منفی آنها شرح داده شده است:
تعدادی از اقدامات خود درمانی می تواند به درمان ناراحتی واریس پا و جلوگیری از بدتر شدن آن کمک کند,که شامل موارد زیر می شود:
پوشیدن جوراب های کشسانی غالبا توسط پزشکان به عنوان درمان اولیه برای رگهای واریسی پیشنهاد می شود. این جوراب ساق بلند باعث ایجاد فشار ملایم بر پا می شود تا از انباشته شدن خون درون رگها جلوگیری کند. آنها می توانند به کاهش درد و تورم پا کمک کنند. جوراب واریس پا را می توان با تجویز پزشک یا بدون نسخه تهیه کرد, اما زمانی بهترین کارایی را دارد که کاملا متناسب باشد.
رگهای واریسی که به جوراب های واریس پا و اقدامات خود درمانی پاسخ نمی دهند نیاز به درمان بیشتری دارند.
درمان به کار رفته بستگی به محل و شدت رگ های واریسی دارد. هدف از درمان واریس پا بستن رگهای واریسی یا حذف آنها است . بیشتر درمان های واریس پا می تواند به روش سرپایی انجام شود و مدت زمان بهبودی طولانی ندارد.و دارای عوارض جانبی کوتاه مدت شامل تورم، کبودی، درد خفیف و تغییر رنگ پوست است.
قبلا جراحی تنها روش درمان رگهای واریسی بود. اما در حال حاضر غالبا برای موارد پیشرفته که روش های کمتر تهاجمی مناسب نیست مورد استفاده قرار می گیرد.که ممکن است شامل بیرون آوردن تنه صافن (استخراج)، حذف رگهای شاخه ای از طریق برش چندگانه (جداسازی) وبستن انتهای رگ (بستن رگ)،می شود . این روش معمولا در بیمارستان تحت بیهوشی عمومی انجام می شود و ممکن است چند روز مرخصی از کار نیاز داشته باشد .
آبلیشن لیزر درون وریدی و آبلیشن رادیو فرکونسی حداقل روش های تهاجمی برای درمان رگهای صافن(رگ درشت سطحی ساق پا) هستند. رگهای صافن به عنوان “تنه” در نظر گرفته می شود و دیگر رگ های سطحی به عنوان (شاخه ها) در نظر گرفته می شوند. این روش شامل قرار دادن فیبر لیزر یا رادیو فرکونسی در رگ صافن در نزدیکی مچ پا یا زانو می شود. سپس فیبر در رگ پیش می رود تا به بالاترین قسمت برسد. همانطور که دستگاه فعال است، فیبر همانطور که رگ صافن را می سوزاند(می بندد)جمع می شود. این روش تحت کنترل سونوگرافی انجام می شود و نیازی به بیهوشی عمومی ندارد. نیاز به زمان استراحت ندارد و اکثر مردم روز بعد به کار باز می گردند.
پس از درمان رگهای صافن،اسکلوتراپی تحت کنترل سونوگرافی برای درمان شاخه های باقیمانده (رگهای شاخه ای) و رگهای واریسی قابل مشاهده انجام می شود. رگهای زیرین عمقی در سونوگرافی شناسایی شده و با اسکلروزانت فوم تزریق می شوند. اسکلروزانت های فوم، داروهای خاصی هستند که برای بستن عروق طراحی شده اند. این روش در مطب دکتر انجام می شود و نیازی به بیهوشی عمومی ندارد . این روش نیاز به استراحت ندارد.
این روش برای برای حذف رگهای واریسی قابل مشاهده نسبت به جراحی کمتر تهاجمی است. این روش در مطب دکتر تحت بی حسی موضعی انجام می شود. برش های کوچک در پوست ایجاد می شوند و رگها با استفاده از قلاب های کوچک بیرون آورده می شوند. این روش درمانی جایگزین اسکلوتراپی است.
دراین روش اسکلروزانت با استفاده از یک سوزن خیلی ریز به رگ های غیر طبیعی تزریق می شود. اسکلروتراپی برای درمان رگهای واریسی کوچک قابل مشاهده و رگهای عنکبوتی به کار می رود. این روش در مطب دکتر انجام می شود و معمولا ناراحتی کمی ایجاد می کند. اسکلروتراپی به عنوان استانداردترین روش در درمان رگهای عنکبوتی در نظر گرفته شده است.
این روش ها بهتر است برای درمان نشانه های مادر زادی (لکه های رنگ شراب قرمز) و یا مویرگ های کوچک روی صورت استفاده شود. روش درمانی لیزر عروقی و پالس نور شدید نباید برای درمان رگ های پا استفاده شود زیرا این روش ها مشکلات اصلی را برطرف نمی کنند.
هیچ درمان قطعی برای جلوگیری از واریس پا وجود ندارد، اگر چه شما می توانید خطر ابتلا به آنها را افزایش ویا کاهش دهید: