کلینیک لیزر موهای زائد , کلینیک جوانسازی پوست

لیزر موای زائد , تزریق بوتاکس , جوانسازی پوست با لیزر , تزریق ژل و فیلر , تزریق چربی , میکرودرم , هیدرودرم

کلینیک لیزر موهای زائد , کلینیک جوانسازی پوست

لیزر موای زائد , تزریق بوتاکس , جوانسازی پوست با لیزر , تزریق ژل و فیلر , تزریق چربی , میکرودرم , هیدرودرم

تأثیر جراحی بیماری کرون در بارداری

تأثیر جراحی بیماری کرون در بارداری

تأثیر جراحی بیماری کرون در بارداری : درست است که در بیماری کرون عمل جراحی روده اثری بر روی حاملگی فرد ندارد اما بیشتر زنانی که مبتلا به ایلئوستومی هستند در مقایسه با سایر بیماران امکان اینکه باردار نشوند بسیار زیاد است درباره ایلئوستومی باید بگوییم که برای رفع مشکل روده فرد بیمار، قسمتی از روده از طریق سوراخی که در شکم ایجاد می شود خارج می‌شود. در این روش تا مواد دفعی روده به یک کیسه متصل به استوم ریخته می شوند. بیشتر پزشکان بارداری در این دوران و تا ۱ سال بعد آن را کاملا ممنوع کرده اند پس بهتر است که از بارداری و اقدام به آن کاملا پرهیز شود. تا به این ترتیب خطراتی که ممکن است در ایلئوستومی به وجود بیایید بسیار کاهش می یابد.

جراحی بیماری کرون

برای اینکه مشکلی در بارداری برای فرد به وجود نیاید پزشک در صورت نیاز به جراحی و برداشت کامل روده و رکتوم به سبب آسیب این کار یعنی انجام جراحی را تا بعد از انجام زایمان نگه می دارد و به تأخیر می اندازد. بیشتر مواقع زخم های روده و انسداد آن در دوران باردرای حتی با استفاده از داروهای خاص هم برطرف نشود که در این باره پزشک انجام جراحی را برای رفع مشکل فرد برای او انتخاب می کند. معمولا اگر در این جراحی ها آبسه وعفونتی وجود نداشته باشد انجام آن ها برای نوزاد هیچ خطری را ندارد و ایمن هستند.

پزشک برای رفع کامل خطر سقط جنین و هرگونه اسیب به جنین بهترین و مناسب ترین زمان را برای انجام جراحی انتخاب می کند که معمولا در سه ماهه دوم که خطر سقط جنین بسیار کاهش یافته است انجام می‌شود. پزشک برای آن دسته از خانم هایی که در بیماری کرون در نزدیکی واژن خود دچار فیستول یا آبسه که از مهم ترین عوارض بیماری کرون است شده اند می خواهد که از روش سزارین برای انجام زایمان استفاده کنند؛ زیرا فردی که زایمان طبیعی باید انجام دهد باید از نظر سلامت واژن مشکلی نداشته باشد و واژن فرد دچار هیچ کدام از عوارض بیماری کرون نشده باشد و تحت تأثیر عوارض این بیماری نباشد.

پس انجام زایمان واژینال در صورت فعال نبودن بیماری و فیستول یا آبسه به بیمار توصیه می شود. بخاطر استفاده فرد از داروهای با دوز بالا اگر فرد قصد تغذیه نوزاد با شیر مادر را داشته باشد درباره داروها و نحوه مصرف و دوز مصرفی در این دوران حتما با پزشک مشورت کنید تا داروهای مضر در این دوران را با داروهای کم خطر جایگزین کند.

برچسب ها: بیماری گوارشی

بیماری سلیاک

بیماری سلیاک

بیماری سلیاک : روده یکی از مهم ترین قسمت های بدن است که طولانی ترین قسمت دستگاه گوارش روده کوچک است قطر این روده کم به همین دلیل روده کوچک گفته می شود اولین قسمت از روده باریک که بلافاصله پس از معده قرار دارد، اصطلاحاً دوازدهه یا دئودنوم (Duodenum) نامیده شده‌است. وقتی غذا از معده وارد دوازدهه می‌شود، به علت مخلوط بودن با اسید معده، هنوز اسیدی می‌باشد. در محل دوازدهه، یک شیره گوارشی قلیایی به این غذا اضافه می‌گردد تا حالت اسیدی آن را خنثی نماید. این شیره گوارشی از پانکراس یا لوزالمعده ترشح می‌گردد و حاوی آنزیم‌هایی است که باعث ادامه هضم غذا می‌شود.

بیماری سلیاک

بیماری سلیاک

صفرا نیز در همین محل به غذا اضافه می‌گردد. در روده باریک بر اثر عمل گوارش پروتئینها به اسید آمینه‌ها، کربوهیدراتها به گلوکز و سایر قندهای ساده‌تر و چربی‌ها به اسیدهای چرب و گلیسرول تجزیه می‌گردند. سپس غذای گوارده از طریق دیواره روده باریک به جریان خون جذب می‌گردند.

مطالب بیشتر در : بیماری های گوارشی

روده دچار بیماری های زیادی می شود یکی از این بیماریی ها بیماری سلیاک است این بیماری در حقیقت یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی مواد مغذی را برای سلول‌های بدن مضر تلقی کرده و آنتی‌بادی‌ها را علیه آنها تولید می‌کند آنتی‌بادی‌هایی که در بیماری سلیاک تولید می‌شوند باعث می‌گردند تا سطح روده دچار التهاب (قرمزی و تورم) شود. و در این بیماری روده‌ی کوچک دچار التهاب می شود و نمی تواند مواد مغذی را جذب کند دیواره روده‌ها صاف نیست بلکه دارای میلیون‌ها برجستگی انگشت مانند به نام پرز و پرز‌های میکروسکوپی به نام ریز پرزها می‌باشد.

این پرزها باعث می‌شوند که سطح وسیعی در روده‌ها ایجاد شود تا جذب غذاها بهتر صورت گیرد. در بیماری سلیاک آسیب و التهاب بر روی روده موجب مسدود شدن این سطوح شده و توانایی آن‌ها برای کمک به هضم را کاهش می‌دهد. آتروفی و از بین رفتن پرزها باعث کاهش سطح روده‌ی در دسترس برای جذب مواد مغذی می‌شود که می‌تواند منجر به علایم مختلف گوارشی شود.

کسی که دچار این بیماری می شود دچار اسهال، درد شکمی و نفخ می شود بیماری سلیاک واکنش ایمنی به خوردن ماده‌ی گلوتن است، پروتئینی که در گندم، جو و چاودار یافت می‌شود. گلوتن در انواع مواد غذایی از جمله پاستا، کیک‌ها، غلات صبحانه، بیشتر انواع نان‌ها، انواع خاصی از سس‌ها، ماکارونی، غلات، بیسکویت، برخی از انواع وعده‌های غذایی آماده و آبجو وجود دارد.

شخصی که دچار بیماری سلیاک می شود وقتی مواد غذایی که دارای گلوتن هستند مصرف می کنند روده دچار پاسخ ایمنی می شود به مرور زمان این واکنش پرزهای روده‌ی کوچک را از بین می‌برد و مانع از جذب بعضی مواد مغذی می‌شود. آسیب روده اغلب باعث اسهال، خستگی، کاهش وزن و کم‌خونی می‌شود و می‌تواند منجر به عوارض و آسیب‌های جدی شود. این نشانه ها در کودکان می تواند کمی متفاوت باشد مثلا در رشد و نمو ان ها اثر می گذارد.

براساس تحقیق هایی که انجام شده است در جهان یک نفر از هر ۱۰۰ نفر دچار این بیماری می شوند این بیماری تاثیرات زیادی در بدن می گذارد از جمله:

  • سوتغذیه
  • سقط جنین
  • از دست دادن تراکم استخوان
  • ناباروری
  • همچنین می تواند زمینه ساز بیماری های عبی وسرطان شود.

این بیماری را نمی توان درمان کرد ولی می توان با انجام برخی کار ها ان را نسبتا بهتر کرد مثلا رژیک غذایی را تغیرداد که می تواند زخم روده را بهتر کند.

مباحث مرتبط با بیماری سلیاک

برچسب ها: بیماری گوارشی

تشخیص بیماری سلیاک

تشخیص بیماری سلیاک


تشخیص بیماری سلیاک : اکثر افرادی که دچار بیماری سلیاک می شوند خودشان نمی دانند و تشخیص داده نمی شود به طوری که محققان حدس می زنند فقط بیست درصد از افراد مبتلا به این بیماری تشخیص داده می شوند این بیماری یک بیماری جدی به حساب می آید که اثراتی طولانی مدت دارد و تشخیص ان بسیار سخت است به طوری که شخص اگر قبل از آزمایش رژیم غذایی بدون گلتون داشته باشد آزمایش ممکن است منفی باشد یک رژیم غذایی معمولی باید حداقل برای شش هفته قبل از آزمایش ادامه یابد. در واقع در این مدت باید مصرف حداقل هر چهار برش نان گندمی روزانه برای بزرگسالان و هر دو برش نان گندمی برای کودکان ادامه یابد.

تشخیص بیماری سلیاک

تست‌های تشخیصی بیماری سلیاک شامل موارد زیر است:

آزمایش خون :

آزمایش خون یکی راه های تشخی بیماری سلیاک است که در ان از فرد مورد نظر نمونه خون می گیرند و و آن را از نظر آنتی‌بادی‌هایی که معمولاً در جریان خون افراد مبتلا به بیماری سلیاک وجود دارد، بررسی می‌کنند. اکثرا پزشکان دو نوع آزمایش خون برای تشخیص بیماری سلیاک انجام می دهند اول آزمایش سرولوژی بررسی آنتی‌بادی‌های خون که سطح بالایی از پروتئین‌های آنتی‌بادی خاص نشان‌دهنده واکنش ایمنی به گلوتن و دوم آزمایش ژنتیکی برای آنتی‌ژن‌های لکوسیتی انسان (HLA-DQ2 و HLA-DQ8) است.

اما این راه نیز صددرصد مطمئن نیست زیرا ممکن است آنتی‌بادی‌ها در خون موجود نباشند ولی فرد دچار بیماری سلیاک باشد به هر حال اگر پزشک ازمایش خون و بیوپسی روده‌ی کوچک را انجام دهد ولی به نتیجه ای نرسد آزمایش ژنی (HLA) انجام می دهد که تستی بسیار مفید است بیش از ۹۹ درصد افراد مبتلا به بیماری سلیاک دارای ژن  HLA DQ2، HLA DQ8 یا بخشی از آن‌ها هستند ولی لازم به ذکر است که آزمایش ژنی به تنهایی نمی‌تواند بیماری سلیاک را تشخیص دهد. هم زمان با انجام تست‌های بیماری سلیاک لازم است تا غذاهای حاوی گلوتن مصرف شود تا از دقت بالای نتایج به دست آمده اطمینان حاصل شود. آزمایش خون برای تشخیص بیماری سلیاک کافی نیست نمی تواند مطمئن باشد.

بیوپسی و نمونه‌برداری بافتی :

این آزمایش برای تایید انجام می شود به طوری که اگر در مرحله آزمایش خون تشخیص داده شد که فرد دچار بیماری سلیاک است پزشک بیوپسی و نمونه‌برداری بافتی را انجام می دهد اگر علی‌رغم داشتن یک آزمایش خون منفی همچنان علایم بیماری سلیاک وجود داشته باشد، ممکن است متخصص گوارش هنوز توصیه به انجام بیوپسی داشته باشد این آزمایش توسط توسط یک متخصص گوارش در بیمارستان انجام می شود که برای تشخیص بیماری سلیاک کمک می کند نحوه انجام این آزمایش هم به این گونه است آندوسکوپ (یک لوله‌ی نازک و انعطاف‌پذیر مجهز به نور و یک دوربین در یک طرف) به داخل دهان وارد می‌شود و به آرامی به روده‌ی کوچک منتقل می‌گردد.

قبل از انجام این روش یک بی‌حسی ملایم برای خنثی کردن ریفلاکس گلو و یا آرام بخش برای حفظ همکاری بیمار داده می‌شود. متخصص گوارش به وسیله آندوسکوپ و ابزار بیوپسی عمل نمونه‌گیری از پوشش روده‌ی کوچک را انجام می‌دهد. سپس نمونه زیر میکروسکوپ از نظر بیماری سلیاک و تخریب ریز پرز روده مورد بررسی قرار می‌گیرد.

بیشتر بخوانید : بیماری های گوارشی

به منظور مراحل درمان و ارزیابی مقدار بیماری بعد از ازمایش خون و انجام بیوپسی آزمایش های دیگری نیسز انجام میدهند.

آزمایش‌های خون بیشتری برای بررسی سطح آهن و سایر ویتامین‌ها و مواد معدنی خون درخواست می‌شود. با کمک این تست‌های اضافی فرد از نظر برخی عوارض بیماری مانند کم‌خونی بررسی می‌گردد.

در صورت شک به بیماری درماتیت هرپتی‌فرم (خارش ناشی از عدم تحمل گلوتن) ممکن است یک نمونه بیوپسی پوست لازم باشد. این نمونه‌برداری تحت بی‌حس‌کننده موضعی انجام می‌شود و شامل تهیه یک نمونه کوچک پوست از منطقه آسیب دیده است تا بتوان آن را زیر میکروسکوپ بررسی کرد.

اسکن DEXA نیز ممکن است در برخی موارد مانند شک به کاهش تراکم استخوان توصیه شود. این اسکن یک نوع تصویربرداری اشعه ایکس است که تراکم استخوان را اندازه‌گیری می‌کند. در بیماری سلیاک ، کمبود مواد مغذی ناشی از هضم ناکافی می‌تواند استخوان‌ها را ضعیف و شکننده و دچار پوکی استخوانکند. اسکن DEXA یک آزمایش برای بررسی افراد در معرض خطر شکستگی‌های استخوانی است.

بعد از این که بیماری تشخیص داده شد بیمار باید رژیم غذایی خود را تغییر دهد که این موضوع کمی گیج کننده است به طوری که تا چند ماه افراد بیمار به طور اشتباه و تصادفی از مواد غذایی که دارای گلتون است استفاده می کنند که این امر باعث می شود علائم بیماری دوباره ظاهر شود.

یک رژیم غذایی بدون گلوتن با کاهش خطرات طولانی‌مدت همراه با بیماری سلیاک، پیامدهای مثبتی برای سلامتی دارد. افرادی که از نظر پزشکی به درستی تشخیص داده می‌شوند با احتمال بیشتری سلامتی خود را باز می‌یابند. پس از تشخیص ابتلای یکی از اعضای خانواده به بیماری سلیاک لازم است تا بستگان فوری از نظر این بیماری بررسی شوند.

باید بسیار هوشیار باشید زیرا برخی تست ها و آزمایش هایی وجود دارند که مطمئن نیستند و جامعه پزشکی ان ها را تایید نمی کند این تست ها و ازمایش ها براساس مطالعات و تحقیقات انجام شده غیرقابل اطمینان هستند زیرا باعث می شوند افرد بیمار دچار سردگمی شوند جامعه بین المللی ایمونولوژی و آلرژی بالینی استرالیا (ASCIA) ااین روش ها را غیرقابل اعتماد و استفاده از ان ها را توصیه نمی کند این بیماری باید به طور کامل تشخیص داده و بررسی شود و بعد از انجام مراحل پزشک می تواند سایر علل علایم را آزمایش کند.

برچسب ها: بیماری گوارشی

علائم بیماری کرون در دوران بارداری

علائم بیماری کرون در دوران بارداری

فهرست مطالب [نمایش فهرست]

علائم بیماری کرون در دوران بارداری : درباره کرون گفتیم که کرون یک بیماری است که باعث التهاب مزمن در بخشی از دستگاه گوارش یا تمام ان می شود. بیماری التهابی روده که گاهی برای بیمار دردناک و بسیار ناتوان کننده است ما در این جا به برخی از علایم بیماری کرون که در دوران بارداری به وجود می آید اشاره می کینم .

علائم بیماری کرون در دوران بارداری

علائم بیماری کرون در بارداری عبارت‌اند از :

  • اسهال شدید
  • وجود خون در مدفوع
  • کم کردن وزن ناگهانی
  • احساس خستگی داشتن
  • بی اشتهایی و از دست دادن اشتها
  • درد و گرفتگی شکمی

درباره علائم این بیماری باید بگوییم که در بیماری کرون وجود علائمی مثل اسهال یا یبوست متاسفانه خطر ابتلا به هموروئید را هم در فرد تا حد بسیار زیادی افزایش می دهد و باعث ایجاد مشکل در افراد باردار می شود برای پیشگیری این که فرد دچار هموروئید در بارداری نشود باید این نکات را رعایت کند این تکنیک ها عبارتند از:

  • انجام منظم و روزانه تمرینات کف لگن (Kegel)
  • بهتر است تا از نشستن ها و ایستادن های طولانی خودداری کنید
  • پرهیز از بلند کردن اجسام سنگین
  • برای کم کردن درد در مقعد و خنک کردن ناحیه مقعد بهتر است تا از ژل و یا نشستن بر روی یک بسته یخ استفاده کنید
  • دهانه مقعد را با وازلین چرب کنید این کار برای دفع مزاج راحت میسر است.

بیشتر بخوانید : بواسیر

آزمایش‌ بیماری کرون در دوران بارداری

در تشخیص بیماری کرون در زمان بارداری متخصصین برای اینکه این بیماری را در افراد باردار تشخیص دهند بعد از انجام معاینه‌ی جسمی و تست‌هایی چون آندوسکوپی باید از سوابق خانوادگی و تاریخچه پزشکی بیمار اطلاعاتی را به دست بیاورند. به جز این روش پزشک برای کسب اطمینان بیشتر از وضعیت بیماری کرون در حین بارداری، انجام آزمایش را برای فرد باردار تجویز می کند. در انجام تست های آزمایشگاهی برای بیماری کرون، پزشک برای بررسی وجود عفونت و التهاب و خون ریزی داخلی در بدن و سنجش سطح پروتئین ها، آهن و مواد معدنی این ازمایش ها را انجام می گیرد.

بسیاری از خانم های باردار از اینکه نتوانند ازمایش های تشخیص کرون را انجام دهند نگران هستند باید بگوییم که امکان انجام برخی از آزمایش‌ها وجود دارد، البته آزمایش های دیگری هم هستند که دکتر انجام آن ها را برای بعد از زایمان نگه می دارد هیچ جای نگرانی برای بیمار نیست زیرا پزشک مربوطه در این مورد شما را راهنمایی می کنند. مهم ترین تست های که در این دوران بهتر است که انجام شود کولونوسکوپی، سیگموئیدوسکوپی، آندوسکوپی، بیوپسی رکتوم و انجام سونوگرافی شکم است.

انجام آزمایش کولونوسکوپی به خانم های باردار توصیه نمی شود زیرا در این روش برای اینکه از داروی ارام بخش باید استفاده شود و زمان انجان آن تست زیاد است ممکن است که برای فرد مضر باشد پس تا حد ممکن در بارداری توصیه نمی‌شود.

می دانیم که انجام تصویر برداری اشعه ایکس و توموگرافی کامپیوتری برای خانم های باردار بسیار مضر است و تا حدامکان باید ازانجام آن ها خودداری کنند اما امروزه استفاده از روش تصویربرداری رزونانس مغناطیسی بدون هیچ مشکلی انجام می گیرد ودر حاملگی این روش سالم و ایمن است. در بسیاری از مواقع فرد باردار نیاز دارد که تصویربرداری با اشعه X یا سی تی اسکن را در دوران بارداری انجام دهد، برای کم کردن خطر اشعه و محدود شدن تابش اشعه بهتر است تا از محافظ شکم استفاده کنید.

تست سونوگرافی برای فرد باردار در صورتی که وضع بیماری فرد تا حدودی شدید باشد پزشک برای او انجام سونوگرافی را برای یررسی رشد جنین لازم و ضروری می بیند. از انجایی که در خانم های بارداری که دچار بیماری کرون هستند ریسک سقط جنین بسیار بالاست مادر باید با علایم خطر زایمان زودرس هم تا حدودی آشنا شود تا در صورت بروز اقدامات لازم را به درستی و به موقع انجام دهد.

برچسب ها: بیماری گوارشی

دارو درمانی بیماری کرون در بارداری

دارو درمانی بیماری کرون در بارداری

فهرست مطالب [نمایش فهرست]

دارو درمانی بیماری کرون در دوران بارداری  , داروهای درمان بیماری کرون : در مورد استفاده از داروهای بیماری کرون بسیاری از افراد از اینکه این داروها بر روی بارداری تاثیر بگذارد از مصرف آن پرهیز می کنند اما باید بگوییم که داروهای مورد استفاده در بیماری کرون معمولاً روی باروری زنان هیچ تأثیر خطرناکی را روی جنین نمی‌گذارند.

داروهای درمان بیماری کرون

سولفاسالازین (Azulfidine) دارویی است که برای درمان بیماری کرون استفاده می شود و ممکن تا بر روی باروری مردان اثر بگذارند. این دارو سابقه زیادی در درمان بیماری کرون دارد؛ اما تحقیقات نشان داده است که این دارو در ۶۰ درصد مردانی که از این دارو برای درمان بیماری کرون استفاده می کنند می‌تواند باعث ناباروری شود.

بعد از گذشت ۲ ماه از قطع مصرف سولفاسالازین اثر این دارو بر روی اسپرم‌ها کاملا متوقف می شود. بهتر است آقایانی که دچار این بیماری هستند درباره تغییر داروی مصرفی و رفع مشکل ناباروری شان با پزشک متخصص مشورت کنند.

دارو درمانی بیماری کرون در دوران بارداری

جایی نگرانی برای خانم های باردار در مصرف داروهای درمانی بیماری کرون زیاد نیست زیرا اکثر داروهای درمان کرون برای زنان باردار و رشد جنین مفید هستند و با مصرف داروهای درمانی کرون خطری بیمار را تهدید نمی کند، اما داروهایی هم هستند که مصرف ان ها برای جنین بسیار خطرناک است و در بیشتر مواقع باعث ایجاد نقایص مادرزادی در آن ها می شود.

سولفاسالازین یکی از داروهاییی است که التهاب بیماری کرون را کنترل می کند این دارو می تواند سطح فولات را تا حد زیادی در بدن کاهش دهند. مشکلاتی که در کاهش فولات در بدن می شود باعث بروز اتفاقاتی مثل کاهش وزن جنین هنگام تولد، کم شدن رشد کودک و زایمان زودرس می شود. در برخی از نوزادان هم این مشکل یعنی همان کمبود فولات باعث ایجاد نقایص عصبی در جنین می شود. نقایصی که ایجاد می شود مثل ناهنجاری های سیستم عصبی مانند اسپینا بیفیدا (اختلال نخاعی) و آنانسفالی (شکل گیری غیر طبیعی مغز) شود.

بهتر است که درباره دوز مصرفی این دارو حتما با پزشک خود صحبت کنید. اکیدا توصیه می کنیم که حتما باید هنگام بارداری، در مورد مصرف داروها پزشک خود را از مقدار دوز مصرفی و یا نوع دارو مطلع کنید زیرا پزشک حتما برای حفظ سلامت جنین شما و داشتن یک بارداری سالم برای شما می تواند یک داروی کم خطرتر را پیشنهاد کند.

داروهای بیماری کرون جز در مورد های خاص که پزشک مصرف آن را برای جنین خطرناک بداند تغییر چندانی نمی کند. در صورتی که داروها باعث ایجاد خطر و مسمومست برای فرد داشته باشد احتمال تغییر شرایط وجود دارد و داروهای جدیدی برای درمان بیماری کرون برای استفاده فرد جایگزین می شود. داروهای که در دوران بارداری استفاده از ان ها برای فرد منع شده است در صورت مصرف حتما باید به پزشک اطلاع داده شود داروهایی مثل استروئیدها، داروهای ایمنی، بیولوژیک یا حتی آنتی‌بیوتیک‌ها یا داروهای ضد اسهال

داروهای هم هستند که این داروها در صورت مصرف هیچ اسیبی به جنین وارد نمی کنند و برای مادر هم عارضه ای را ندارند و با صلاح دید پزشک حتی فرد در دوران شیردهی هم می تواند از این داروها استفاده کند.

داروهای ضد التهابی عبارتند از :

  • مازالیمین
  • Asacol
  • Pentasa
  • Lialda
  • Apriso
  • الزالازین (دیپنتوم)
  • سولفاسالازین (Azulfidine)

مصرف کورتیکو استروئیدها مانند پردنیزون باعث ایجاد خطر در دوران بارداری نمی شود برای جلوگیری از بروز شکاف‌های دهانی بهتر است که در سه ماه اول بارداری بهتر است که این دارو مصرف نشود و در صورت مصرف حتما باید احتیاط کنید. بهتر است که خانم هایی که این دارو را مصرف می کنند قبل از بارداری زیر نظر پزشک متخصص دوز دارو هایی مثل کورتیکواستروئیدهایی نظیر پردنیزون یا استروئیدهای را کم کند. پردنیزون از جفت عبور می‌کند، اما در یک فرم غیر فعال نباید تأثیر بیولوژیکی روی جنین داشته باشد. در استفاده از داروهای استروئیدی با دوزهای متوسط تا شدید در دوران شیر دهی حتما باید نوزاد را تحت نظر متخصص اطفال برای بررسی و معاینه قرار دهید تا با بررسی و نظارت پزشک هیچ مشکلی به وجود نیاید.

در بارداری پزشک بخاطر عوارضی که ممکن است برای فرد ایجاد شود دوز مصرفی سیکلوسپورین را در این دوران بسیار پایین می آورد؛ زیرا که این داروها بر روی عملکرد سیستم ایمنی نوزاد تاثیر می گذارد و ممکن است تا تداخل ایجاد کند، اما طبق انجام تحقیقات این اثرات طولانی مدت نمی باشند. بسیاری دیگر از داروها مثل آزاتیوپرین و مرکاپتوپرین که مصرف آن ها در بارداری بسیار خطرناک است و پزشک برای بیمار این داروها را منع کرده است زیرا در صورت مصرف ممکن است که عوارضی مثل سقط یا زایمان زودرس داشته باشد.

ایمونو مودولاتورها و سرکوب‌کننده‌های ایمنی داروهایی هستند که با مصرف آن ها ممکن است که تا حد زیادی بر روی سیستم ایمنی تأثیر گزار باشند؛ اما در صورتی که دوز استانداردی از این دارو مصرف شود ممکن است که این داروها در صورت بارداری مشکلی را برای فرد ایجاد نکند، اما درباره ی داروی متوترکسات این کاملا برعکس است و حین بارداری یا تصمیم به اقدام بارداری نباید به هیچ وجه این دارو مورد استفاده قرار بگیرد از جدی ترین عوارض مصرف متوترکسات می توان به : مرگ جنین و همچنین باعث اختلالات مادرزادی در جنین اشاره کرد. این دارو در زمان شیردهی هم نباید مصرف شود ولی در صورت مصرف متوترکسات بهتر است که نوزاد به هیچ وجه از شیر مادر تغذیه نکند. در صورت اقدام به بارداری مصرف این دارو باید در مردان ۳ ماه قبل از اقدام به آن به طور کامل متوقف شود.

درباره مضرات استفاده از داروهای سرکوب کننده که این داروها از علل مستقیم نقص‌های شدید در زایمان می شود استفاده از دو داروی سرکوب‌کننده‌ی ایمنی، به نام های ترکسال (متوترکسات) و تالیمید (تالیدومید) است که این داروها هرگز در بارداری نباید مورد استفاده قرار بگیرند. مصرف این داروها زمانی که فرد تصمیمی برای بارداری نداشته باشد مشکلی ندارد و می تواند این داروها را مصرف کند. متخصصان برای مادرانی که برای درمان از داروهای ایمنی بدن استفاده می کنند توصیه می کنند که نوزادن آن ها را در طول ۸ الی ۱۲ ماه اول زندگی از زدن (واکسن روتاویروس) واکسن‌های زنده خودداری کنند.

استفاده از داروهای بیولوژیک مانند adalimumab (Humira)، adalimumab-atto (Amjevita)، infliximab (Remicade) و infliximab-dyyb در حاملگی بسیار برای فرد اهمیت دارد و از آن جایی که ورودی به شیر مادر ندارد پس خطری برای نوزاد ندارد. معمولا این داروها که هنوز اطلاعات زیادی از آن ها به دست نیامده است ولی به گفته محققان مصرف ان ها در دوران بارداری ایمن است.

مصرف ویتامین ها در دوران بارداری باید ادامه داشته باشد و در صورت مصرف سولفاسالازین باید دوز آن توسط پزشک تعیین شود و از آن جایی که سولفاسالازین جذب اسید فولیک را متوقف می‌کند. پس بنابراین لازم است که پیش از اقدام به بارداری باید مصرف مکمل اسید فولیک با دوز کافی را آغاز کنید.

برای کم شدن عوارض بیماری کرون در دوران بارداری بهتر است تا همه این افراد مصرف مکمل امگا ۳ یا روغن ماهی را در دوران بارداری در برنامه روزانه ی خود گنجانده باشند زیرا مصرف این ویتامین می تواند تا حد زیادی از عوارض احتمالی بیماری کرون در خانم های باردار بکاهد. معممولا یکی از عواملی که باعث شدت و وخامت بیماری در دوران بارداری می شود وارد شدن استرس، شوک عصبی و ناراحتی به بیمار است که مهم ترین عامل در عود بیماری او است. بهترین کار برای بیماران این است که باید آرامش خود را حفظ کرده و سعی در درمان و کنترل بیماری داشته باشند.