کلینیک لیزر موهای زائد , کلینیک جوانسازی پوست

لیزر موای زائد , تزریق بوتاکس , جوانسازی پوست با لیزر , تزریق ژل و فیلر , تزریق چربی , میکرودرم , هیدرودرم

کلینیک لیزر موهای زائد , کلینیک جوانسازی پوست

لیزر موای زائد , تزریق بوتاکس , جوانسازی پوست با لیزر , تزریق ژل و فیلر , تزریق چربی , میکرودرم , هیدرودرم

زخم معده , درمان خانگی و دارویی زخم معده

زخم معده , درمان خانگی و دارویی زخم معده

فهرست مطالب [نمایش فهرست]

زخم معده , درمان خانگی و دارویی زخم معده : معده جز دستگاه گوارشی بدن انسان بوده و تاثیر فوق العاده ای در سلامتی جسمی فرد دارد . از این رو سلامت معده در سلامت کلی بدن نقش به سزایی دارد . سالم نبودن معده و بیماری معده معمولا به صورت زخم معده می باشد . در ادامه ی این مقاله در مورد زخم معده ، علل ایجاد زخم معده و روش های درما زخم معده بیشتر صحبت می کنیم .

زخم معده

زخم معده چیست؟

به زخم های دردناکی که در دیوارهی داخلی معده و یا قسمت آغازین روده ی کوچک که اثنی عشر نامیده می شود ، ایجاد می شود ، زخم معده گفته می شود .

بیشتر بخوانید : بیماری های گوارشی

عوامل ایجاد زخم معده

به طور کلی برای بروز زخم معده هیچ دلیل خاص و واحدی وجود ندارد ولی تحقیقات نشان می دهد که نبود توازن بین مایعات گوارشی معده و اثنی عشر علت بروز زم معده است . در حالت کلی از جمله عواملی که در ایجاد زخم معده دخالت دارند ، عبارتند از :

  • یکی از دلایل بروز زخم معده تولید بیش از حد اسید توسط گاسترینوم می باشد ،که اصطلاحا تومورهای تولید کننده سلول های اسیدی معده می گویند .
  • از جمله دلایل بروز زخم معده مصرف مسکن هایی که داروهای ضدتورمی غیر استروئیدی یا NSAIDS نامیده می شوند، از جمله آسپیرین، ناپروکسن، ایبوپروفن و داروهای بسیار دیگر.
  • یکی دیگر از عوامل دخیل در ایجاد زخم معده عفونتی است در اثر نوعی باکتری که هلیکوباکتر پیلوری (H.pylori) نامیده می شود ، به وجود می آید .

علائم ابتلا به زخم معده چیست؟

زخم معده ممکن است دارای علائمی باشد و یا هیچ علائمی نداشته باشد و شما بدون اینکه خودتان خبر داشته باشید به زخم معده مبتلا باشید .ولی در حالت کلی از جمله علائمی که زخم معده می تواند داشته باشد ، عبارتند از :

  • سوزش معده
  • نفخ
  • درد مالشی یا سوزشی در قسمت میانی یا بالایی معده در فواصل وعده های غذایی یا به هنگام شب
  • تهوع یا استفراغ

در موارد حاد علائم زیر نشانه ی وجود زخم معده می باشد :

  • کاهش وزن جزو علائم زخم معده شدید می باشد .
  • احساس درد شدید در ناحیه میانی یا بالایی معده نشانه ی بروز زخم معده است .
  • خونریزی معده در قالب سیاه یا تیره بودن مدفوع خود را نشان می دهد .
  • بالا آوردن خون (که ممکن است شبیه به تفاله قهوه باشد)

زخم معده کی جدی می شود ؟

در اکثر موارد زخم معده خود به خود درمان می شود ، ولی اگر زخم معده دارای نشانه ها و هشدارهای جدی باشد ، نباید نادیده گرفته شود . چراکه عدم درمان درست و به موقع ممکن است مشکلا ت جبران ناپذیری را ایجاد کند . برخی مشکلات عبارتند از :

  • ایجاد حفره و سوارخ در دیواره معده
  • خونریزی
  • تورم معده یا زخمی که منجر به بسته شدن راه معده به اثنی عشر شده ممکن است منجر به انسداد مجرای معده شود .

مصرف از NSAIDS ها حتی بدون داشتن علائم ذکر شده در بالا می تواند منجر به بروز زخم معده شود . خطر ابتلا به این نوع از زخم معده در افراد مسن و افرادی که قبلا سابقه ی زخم معده را داشتند ، زیاد است .

چه افرادی بیشتر مستعد مبتلا به زخم معده هستند ؟

وجود هر یک از نشانه ها و علائم زیر خطر ابتلا به زخم معده را بیشتر خواهد کرد :

  • سابقه خانوادگی ابتلا به زخم معده
  • عفونت در اثر باکتری H.pylori
  • ابتلا به بیماری های دیگری هم چون بیماری های کبدی، کلویوی یا ریوی
  • سن بالای ۵۰ سال
  • مصرف NSAIDS هایی هم چون آسپیرین، ایبوپروفن یا ناپروکسن
  • نوشیدن مکرر مشروبات الکلی

چگونگی تشخیص زخم معده ؟

پزشک معالج با مطرمح کردن پرسش ها و پاسخ های شما می تواند به وجود زخم معده پی ببرد . ولی برای اطمینان کافی ممکن است از یکسری تست های دیگر هم کمک بگیرد . در مرحله ی اول ممکن است پزشک به شما داروهای ضد اسیدی و داروهایی برای سوزش معده را تجویز کند .

انجام اندوسکوپی در صورت نیاز از طرف پزشک به شما توصیه می شود . در اندوسکوپی ابزار کوچکی از طریق حلق وارد معده شده و هر گونه ناهنجاری و وضعیت غیر طبیعی را ثبت می کند .

در اکثر موراد پزشک معالج بدون انجام اندوسکوپی اقدامات لازم برای درمان را شروع می کند .

درمان زخم معده

روش های مختلفی برای درمان زخم معده وجود دارد. برخی از این روش ها عبارتند از : تغییر سبک زندگی، محدود کردن مصرف لبنیات، استفاده از داروهای مناسب و یا در صورت نیاز انجام عمل جراحی.

تغییر سبک زندگی

هماهنگونه که قبلا نیز اشاره کردیم ، دلایل مختلفی برای برئز زخم معده وجود دارد . در مرحله ی اول برای درمان زخم معده می بایستی آن مواردی که منجر به پیدایش زخم معده می شود را از برنامه ی زندگی خود حذف کنید . مصرف مشروبات الکلی ، سیگار و دخانیات از جمله دلایل پیدایش زخم معده هستند با حذف این ها از زندگی خود گامی برای درمان زخم معده بر می دارید . در صورتی که پزشک تشخیص دهد که زخم معده ی شما به دلیل مصرف NSAIDSها ایجاد شده ، بایستی مصرف آن را قطع کنید

درمان زخم معده به وسیله دارو

داروهایی که برای درمان زخم معده تجویز می شوند به قرار زیر می باشند:

  • آنتی بیوتیک : از جمله داروهایی که در صورت ابتلا به عفونت معده برای درمان تجویز می شود ، آنتی بیوتیک ها هستند . آنتی بیوتیک ها انواع مختلفی دارند که به همراه انواع PPI ها به مدت یک یا دو هفته تجویز می شود .
  • اندوسکوپی : با انجام اندوسکوپی می توان برخی از زخم های معده در حال خونریزی را درمان کرد .
  • داروهای PPI : با مصرف این داروها میزان اسید معده کاهش یافته و زخم معده بهبود می یابد . برخی از این داروها عبارتند از : Prilosec, Prevacid, Aciphex, Protonix, Zegerid, Dexilant, Nexium.
  • جراحی : در صورتی که زخم معده منجر به بوز حفره در دیواره معده شود و خونریزی در پی داشته باشد . و اندوسکوپی برای درمان پاسخگو نباشد در این صورت نیاز به جراحی برای درمان زخم معده است .

آیا نوشیدن شیر درمانی برای زخم معده است ؟

خیر. برخی بر این باورند که مصرف شیر درمانی برای زخم معده است ولی باید بگوییم که مصرف شیر ممکن است موقتا به دلیل پوشش جداره داخلی معده درد ناشی از زخم معده را التیام دهد . ولی در واقع تاثیر برعکسی دارد و با تولید اسید بیشتر خود منجر به بدتر شدن زخم معده می شود .

چگونه می توان از مبتلا شدن به زخم معده جلوگیری کرد ؟

برای اینکه بتوان خطر ابتلا به زخم معده را کاهش داد ، لازم است که یکسری نکاتی را رعایت کنید :

  • از مصرف سیگار خودداری کنید .
  • مشروبات الکلی را کنار بگذارید .
  • مصرف زیاد آسپیرین و یا NSAIDSهای دیگر خود عامل بروز زخم معده است ، لذا از مصرف این داروها اجتناب کنید .
  • اگر شما هر یک از علائم مربوط به زخم معده را مشاهده کردید ، حتما به پزشک مراجعه نمایید .

علایم آپاندیسیت

علایم آپاندیسیت

فهرست مطالب [نمایش فهرست]

علایم آپاندیسیت چیست؟ : درد آپاندیس فقط در سمت راست شکم نیست و در کل شکم پخش می شود پس از شروع درد آپاندیس بعد از  ۴۸ ساعت درد آپاندیس افزایش می یابد و ممکن است موجب پارگی شود، درد آپاندیسیت به صورت تدریجی و ضعیف شروع می شود و سبب گرفتگی در کل شکم می شود وقتی آپاندیس متورم می شود دیواره شکم نیز تحریک می شود. همه افرادی که مشکل آپاندیسیت دارند علایم مشابهی ندارند ولی این شرایط در اکثر افراد یکسان است و در صورت مشاهده علائم گفته شده مراجعه به پزشک در اسرع وقت ضروری است.

علایم آپاندیسیت

از جمله علائم آپاندیسیت :

  1. دردی خشن در قسمت بالای شکم ایجاد می شود و به تدریج به پایین و سمت راست می رود که این اولین نشانه است
  2. اشتهای فرد کاهش می یابد
  3. بعد از آغاز درد شکمی تهوع و یا استفراغ مشاهده می شود
  4. تورم شکم از جمله علائم است
  5. تب ۹۹ تا ۱۰۲ درجه فارنهایت مشاهده می شود البته آپاندیسیت معمولاً سبب تب بین ۹۹ درجه فارنهایت (۳۷٫۲ درجه سانتیگراد) و ۱۰۰٫۵ درجه فارنهایت (۳۸ درجه سانتیگراد) می شود. همچنین فرد احتمالا لرز داشته باشد. تب بالاتر از ۱۰۱ درجه فارنهایت (۳۸٫۳ درجه) و افزایش ضربان قلب ممکن است به این معنا باشد که آپاندیس پاره شده است .
  6. ناتوانی در دفع گاز که نشان دهنده انسداد جزیی یا کلی روده است

سایر علائم آپاندیسیت هم در برخی مواقع مشاهده می شود عبارتند از :

در قسمت بالا یا پایین شکم درد مبهم و یا شدید ایجاد می شود که قسمت پشت و یا راست روده را درگیر می کند

  • مشکل دفع ادرار که اغلب دردناک است
  • ایجاد تهوع و استفراغ پیش از درد شکم
  • گرفتگی شدید عضلات
  • یبوست یا اسهال همراه با گاز از دیگر عوامل می باشد

درد آپاندیسیت با درد معده مرتبط است، اما احتمال اینکه این درد در طرفین یا عقب احساس شود نیز وجود دارد. با راه رفتن و یا  سرفه کردن بدتر می‌شود. در صورتی که درد به صورت ناگهانی قطع شد و یا علایم دیگری مشاهده شد باید بلافاصله به پزشک مراجعه کرد، تشخیص و درمان به موقع بسیار مهم است. استفاده از داروهای ضد درد سبب پارگی آپاندیس خواهند شد.

بیشتر بدانید : بیماری آپاندیسیت

علایم آپاندیسیت در کودکان چیست؟

کودکان اغلب درد آپاندیس را در کل شکم خود بیان می کنند در این صورت والدین آپاندیسیت را با یک بیماری معده یا عفونت ادراری (UTI) اشتباه می‌گیرند. پارگی آپاندیس می‌تواند خطرناک باشد ولی خطر مرگش در نوزادان و کودکان کم است. کودکان ۲ ساله و کوچک‌تر علایم آپاندیسیت را به صورت استفراغ، نفخ شکم یا تورم نشان می‌دهند. کودکان و نوجوانان بیشتر حالت تهوع، استفراغ، درد سمت راست پایین شکم را تجربه کنند.

علل آپاندیسیت چیست؟

برای یک مورد آپاندیسیت می تواند چندین علت وجود داشته باشد و در برخی موارد هم علتش ناشناخته است. پزشکان معتقدند انسداد آپاندیس سبب آپاندیسیت می‌شود و احتمال دارد جزئی یا کامل باشد. انسداد کامل آپاندیسیت نیاز به جراحی فوری و اورژانسی دارد. انسداد آپاندیسیت اغلب به دلیل تجمع مدفوع سفت و خشک است.  علت انسداد همچنین می‌تواند وجود تومور در ناحیه،  ضربه و تروما و پیچش یا تورم غدد لنفاوی باشد.

در نتیجه انسداد آپاندیس، باکتری‌ها درون آپاندیس جمه می شوند.  فشاری که ناشی از تورم آپاندیس ملتهب است عروق خونی محلی را فشرده می‌سازد. در این صورت اگر خون به آپاندیس نرسد ممکن است باعث ایجاد گانگرن و از بین رفتن آن شود. در صورتی که اپاندیس پاره شود ماده‌ی عفونی درون آن شکم را پر می‌کند و نیاز به اقدام فوری پزشک است.

اندام‌های دیگر  بعد از پاره شدن آپاندیس ملتهب شوند در صورتی که آپاندیس آلوده نشت کند سبب ایجاد آبسه می شود که در این صورت عفونت در ناحیه کوچکی محدود می شود ولی باز این شرایط نیز خطرناک است.بنابراین با مشاهده علائم ذکر شده حتما به پزشک مراجعه کنید تا اقدامات لازم و ضروری انجام شود.

آپاندیسیت چیست؟

آپاندیسیت چیست؟

آپاندیسیت چیست؟ : آپاندیسیت از روده‌ی بزرگ شروع می شود و یک التهاب بافتی است. محل آپاندیس سمت راست و پایین شکم است. شکل لوله ای است که از روده‌ی بزرگ خارج می‌شود. آپاندیس هیچ عملکرد حیاتی را برای بدن ندارد و بدون داشتن آپاندیس نیز یک زندگی عادی می توان داشت. بنابر مطالعات نقش آپاندیس در ایمنی است، ولی تاکنون اثبات قطعی نداشته است در کل هدف از وجود آپاندیس ناشناخته است و تاکنون نقش اساسی و خاصی به ان منتسب نشده است.

آپاندیسیت

آپاندیس اگر ملتهب  شود در نهایت منفجر می شود و در شکم پخش می شود که بدترین و خطرناک ترین شرایط را به دنبال خواهد داشت که در صورتی که مراجعه به هنگام انجام نشود حتی منجر به مرگ نیز می شود. با این وجود زندگی بدون آپاندیس هیچ عواقبی نخواهد داشت. آپاندیسیت  اغلب بین ۱۰ تا ۳۰ سالگی  دیده می شود. علایم شایع آن عبارت است از درد اطراف شکم، تورم شکم، تب با درجه پایین، حالت تهوع  وکاهش اشتها. آپاندیسیت سبب میوشد تا قسمت راست و پایین شکم درد کند و هرچه التهاب بیشتر شود درد این قسمت افزایش خواهد یافت و شدیدتر می شود.

یکی از علل آپاندیسیت ، انسداد آپاندیس است. آپاندیس  وقتی به دلایل مختلف مسدود می شود منجر به ایجاد ضایعات باکتری می شود و سبب تشکیل چرک و عفونت می شود. اگر  آپاندیسیت  به موقع درمان نشود باید حتما جراحی شود ممکن است آپاندیسیت حاد یا مزمن باشد. در ایالات متحده، یکی از غلل شایع  درد شکمی آپاندیسیت است و پنج درصد از آنها در معرض  آپاندیسیت هستند.

از جمله روش های معاینه برای تشخیص آپاندیسیت آزمایش ادرار، سونوگرافی، ترموگرافی و لاپاروسکوپی است.

با توجه به اندازه و محل قرار گرفتن آپاندیس که نزدیک ارگان‌های دیگرقرار گرفته باشد تشخیص بین اینکه کدام بیماری هست کمی سخت است، از جمله بیماریها عبارتند از:  بیماری‌های شکمی و لگنی و یا شروع درد زایمان در دوران بارداری باشد.  روش های درمان آپاندیسیت آنتی‌بیوتیک و آپاندکتومی است. آپاندکتومی عوارضی مانند عفونت زخم و آبسه است.

علت شیوع آپاندیست

یکی از علل رایج درد شکم است که سریعا باید جراحی شود، در سال  ۲۵۰،۰۰۰ مورد آپاندیس  وجود دارد که نشان می دهد ۱ میلیون بیمار بستری  در روز وجود دارد. شیوع آپاندیسیت از دهه ۱۹۴۰ به صورت پیوسته کاهش یافته است و میزان بروز به آپاندیسیت ۱۰ مورد در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر است. آپاندیسیت عموما در ۷٪ از جمعیت ایالات متحده رخ می‌دهد. علت آپاندیسیت در کشورهای آسیایی و آفریقایی به دلیل  رژیم غذایی ساکنان این مناطق  است. اگر فیبر غذا کم باشد میزان ابتلا به اپاندیسیت بیشتر می شود. میزان آپاندیسیت در مردان به اندازه  ۱٫۴ برابر بیشتر از خانم ها است. سن متوسط آپاندکتومی ۲۲ سال است. در سال‌های سالمندی میزان بروز آپاندیسیت کاهش می‌یابد. میانگین سنی که آپاندیسیت در اطفال ۶ الی ۱۰ سال است.

روش تشخیص آپاندیسیت

آپاندیسیت می‌تواند شبیه به سایر بیماری‌ها از جمله مشکلات کیسه صفرا، عفونت مثانه یا عفونت ادراری، بیماری کرون، گاستروانتریت، سندرم روده‌ی تحریک‌پذیر (IBS)، یبوست، عفونت روده و مشکلات تخمدان  باشد که در این صورت تشخیص آپاندیسیت از سایر بیماری ها بسیار مشکل است، مگر اینکه علایم معمولی مربوط به آپاندیسیت مشاهده شود که تقریبا نصف افراد هم همین علائم را مشاهده می کنند. اگر علائم آپاندیسیت معمولی نباشد در این صورت  نیاز به آزمایش های بیشتری دارید تا به طور قطع آپاندیسیت تشخیص داده شود برای مثال پزشک با پرسیدن سوالات کلیدی می تواند سریع تر به نتیجه برسد و تشخیص بهتر و دقیق تری بدهد.تشخیص اینکه واقعا بیمار درگیر آپاندیسیت است واقعا چالش برانگیز است.

سوالاتی که به تشخیص آپاندیسیت کمک می کند عبارتند از :

  • از کی درد شکم احساس می کنید؟
  • درد شکم شما به صورت رفت و برگشتی است؟
  • چقدر درد شکم شما شدید است؟
  • درد شکم شما چه موقعی افزایش می یابد؟
  • درد شکم شما چه موقعی تسکین می یابد؟
  • تب دارید؟
  • احساس تهوع دارید؟
  • چه علایم و نشانه‌های دیگری دارید؟

آزمایشاتی که برای تشخیص آپاندیسیت کمک می کنند عبارتند از :

محل درد و التهاب برای تشخیص مورد معاینه قرار می گیرد:قسمتی از شکم که مربوز به آپاندیسیت است برای تشخیص کمی فشار به این قسمت وارد می شود و وقتی فشار ناگهانی رها می شود درد در این ناحیه افزایش یابد و این سبب می شود درد آپاندیسیت بدتر شود.

آزمایش ادرار برای بررسی عفونت :

آزمایش ادرار برای بررسی عفونت مجاری و همچنین وجود سنگ کلیه بررسی می شود، در آزمایش ادرار گلبول قرمز، سفید و باکتری در ادرار تشخیص داده می شود، ادرار اگر غیرطبیعی باشد نشان دهنده التهاب و یا وجود سنگ در کلیه است، در مواقعی که ادرار غیرطبیعی است احتمال آپاندیسیت نیز وجود دارد به دلیل اینکه مثانه و آپاندیس نزدیک به هم هستند. اگر التهاب آپاندیسیت بزرگ باشد به حفره‌ی رحم و مثانه پیش‌روی می کند و سبب ادرار غیر طبیعی می شود. با این وجود بیشتر بیمارانی که مبتلا به آپاندیسیت هستند ادرار طبیعی دارند. محققان می گویند وجود یک پروتئین قابل تشخیص در ادرار نشاندهنده آپاندیسیت است.

آزمایش خون برای بررسی عفونت بدن:

اگر عفونت شما افزایش یابد تعداد گلبول های سفید نیز افزایش خواهد داشت. البته با وجود هر نوع عفونت و یا التهابی گلبول های سفید در بدنتان افزایش می یابد، در نتیجه با ارزیابی تعداد گلبول های سفید هم نمی توان نتیجه گرفت که در معرض آپاندیسیت قرار گرفته اید.

اشعه ایکس از شکم :

تصویربرداری اشعه ایکس شکم به تشخیص قطعه مدفوع سخت شده انسدادی آپاندیس که عامل آپاندیسیت است، کمک می کند. این روش بیشتر روش تشخیص در کودکان است ولی در مواقعی احتمال آپاندیسیت بدون این قطعه مدفوع هم وجود دارد.

سونوگرافی برای تشخیص التهاب آپاندیسیت :

سونوگرافی بهترین روش برای تشخیص اولیه آپاندیسیت است. سونوگرافی یک روش بدون درد و با کمک امواج صوتی تصاویری را  برای شناسایی ارگان‌های داخلی بدن نمایش می دهد. آپاندیس بزرگ و آبسه از طریق سونوگرافی قابل نمایش هستند. در سونوگرافی آپاندیس سالم مشاهده نمی شود ولی مخصوصا در زنان می تواند بسیار مفید باشد زیرا بیماری های مشابه که شامل بیماری التهابی لگنی، تخمدان‌ها، لوله‌های فالوپ و رحم  را رد کند.

باریم انما :

باریم یک آزمایش با تصویربرداری اشعه ایکس است در این آزمایش باریم مایع به داخل روده وارد می‌شود تا کولون پر شود که سبب می شود التهاب در ناحیه آپاندیس و مشکلات روده‌ای مشابه با بیماری آپاندیسیت تشخیص داده شود در این صورت مطمئن خواهیم شد که بیماری کرون هست یا نه.

آزمایش سی تی اسکن :

این روش در بیمارانی که باردار نیستند انجام می شود که در این صورت سی تی اسکن از ناحیه آپاندیس سبب تشخیص آپاندیسیت، آبسه‌ می شود و بیماری هایی که در داخل شکم و لگن هستند وعلایم مشابه با آپاندیسیت دارند را رد می کند.
معاینه‌ی رکتوم در تشخیص آپاندیسیت: در این روش پزشک با پوشیدن دستکش و استفاده از ژل لغزنده رکتوم روده کوچک را بررسی می کند.

انجام لاپاراسکوپی :

در روش لاپاروسکوپی که یک روش جراحی است لوله‌ی کوچک فیبر نوری توسط یک دوربین به داخل شکم وارد می شود که یک سوراخ در شکم ایجاد می کند  در این روش تصاویر مستقیمی از آپاندیس و سایر اعضا نشان داده می شود و در این روش با مشاهده آپاندیسیت می توان از لاپاروسکوپی استفاده کرد ولی اسن روش نیاز به بی‌هوشی عمومی است.

تشخیص آپاندیسیت با بررسی کامل و معاینه ی فیزیکی انجام می شود، در بیماری آپاندیسیت فرد درجه حرارت بالا دارد و درد متوسط و یا شدیدی در سمت راست شکم خود احساس می کند که در هنگام معاینه هم میزان حساسیت بیمار به لمس سمت راست شکم مشاهده می شود. در صورتی که آپاندیس ملتهب شود معده بیمار متورم خواهد شد، آزمایش خاصی برای تشخیص آپاندیسیت وجود ندارد ولی اگر عفونت باکتریایی در آزمایش شمارش خون افراد مشاهده شود از عوامل آپاندیسیت هستند .

اگر زمان برای تشخیص کافی نباشد جراح از  یک لاپاراسکوپی تشخیصی اورژانسی را برای بررسی استفاده می کند. بیشتر افراد آپاندیس طبیعی خود را در طی لاپاراسکوپی تشخیصی از دست می‌دهند، گاهی که تشخیص قطعی نیست پزشک حدود  در برخی موارد که تشخیص قطعی نیست، پزشک حدود ۲۴ ساعت منتظر می ماند  تا علایم بیمار بهبود پیدا کند، تغییر نکند یا بدتر شود.

سوالاتی که می توانید از دکترتان بپرسید:

  • آپاندیسیت دارم؟
  • نیاز به آزمایش‌های بیشتری نیاز دارم؟
  • بیماری دیگری علاوه بر آپاندیسیت دارم؟
  • نیاز به جراحی دارم، چه موقع؟
  • خطرات برداشتن آپاندیس چیست؟
  • چه مدت بعد از جراحی در بیمارستان باید بمانم؟
  • بهبودی پس از جراحی چقدر طول خواهد کشید؟
  • چه مدت بعد از جراحی حالت عادی خواهم داشت؟

فیبرم رحمی و حاملگی

فیبرم رحمی و حاملگی

فهرست مطالب [نمایش فهرست]

فیبرم رحمی و حاملگی , نکاتی در رابطه با فیبروم رحم در دوران بارداری و اینکه آیا زنانی که دارای بیماری فیبروم هستند می توانند باردار شوند  یا نه :

آیا خانمی که فیبروم رحمی دارد، می تواند حامله شود ؟

همان طور که درباره این بیماری گفتیم ؛ بیماری فیبروم رحم یکی از مشکلات و بیماری های شایع در بیشتر زنان محسوب می گردد؛ که رحم فرد در این بیماری مکان اصلی شیوع این بیماری است. در جواب این که آیا خانمی که فیبروم دارد می تواند باردار شود یا نه می توان گفت که بله این امکان وجود دارد اما نکته بسیار مهم این است که این مورد در ابتدا به تعداد و محل فیبروم های رحم بیمار بستگی دارد. در اقدام به بارداری بهتر است که اگر تعداد فیبروم های رحم فرد بسیار زیاد و سایز رحم از حد نرمال خارج شده باشد یا اندازه ی فیبروم ها بسیار بزرگ باشد، اولین و بهترین کار قبل از انجام حاملگی انجام مشاوره ی پیش از بارداری است که در صورت تشخیص فیبروم ، برای بارداری فرد ابتدا درمان به صورت جراحی انجام می شود و بعد از جراحی در یک فاصله ی زمانی مشخص پس از آن فرد می تواند که اقدام به بارداری کند.

فیبرم رحمی و حاملگی

گفتیم که بیماری با روش جراحی می تواند که این عارضه را رفع کند که جراحی روش دیگر درمان فیبروم‌ ها ، است. انجام جراحی معمولا شامل جراحی‌ های مختلفی است. بستن عروق رحمی با لاپاراسکپی که این روش معمولا یک روش جدید است که در این جراحی معمولا بدون انجام برش و فقط از طریق سوراخ‌ های کوچک نیم و یا یک سانتی ‌متری اقدام به وارد کردن دوربین و وسایل جراحی می‌گردد که این جراحی ‌ها با نام جراحی کوچک ‌تر برای درمان شناخته می شوند که در این جراحی با سوزاندن مرکز فیبروم‌ های کوچک با لیزر یا جریان الکتریکی و آنژیوگرافی شریان ران برای فرستادن مواد انسدادی به شریان رحمی باعث ضعیف شدن خون‌ رسانی به رحم و پسرفت فیبروم می ‌شود. از جراحی باز و یا لاپاراسکپی هم معمولا برای کاهش خون‌ رسانی به رحم و جراحی ‌های قطعی که شامل خارج کردن توده فیبرومی است صورت می گیرد.

بیشتر بدانید : فیبروم رحم

فیبروم ها درحاملگی چه عوارضی را برای فرد ایجاد می کنند ؟

همان طور که در قسمت قبل درباره این بیماری گفتیم، بسیاری از بانوان ممکن است که در سنین باروری به عوارضی مثل فیبروم رحمی مبتلا ‌شوند که باید بگوییم که فیبروم رحمی از علت هی شایع برای نازایی فرد نیست و فقط ممکن است که در ده درصد موارد سبب نازایی شود، بزرگ شدن فیبروم ممکن است که در بیشتر خانم های بارداری صورت بگیرد که با وجود فیبروم در رحم حامله شوند و تغییرات هورمونی در این دوران ممکن است که فیبروم هایش بزرگ تر شوند.

اما رشد فیبروم معمولا در مادر بارداری که فیبروم کوچکی دارد تغییری نمی کند، این افراد معمولا بارداری کم ‌خطر تری را خواهند داشت. در بیشتر مواقع هم حتی مادر بارداری که فیبروم بزرگی دارد نیز امکان این که خطر کمتری پیش بیاید هست، مهم ترین چیزی که می تواند مسئله ساز باشد محل قرارگیری فیبروم است. افزایش خطر سقط جنین ، محدودیت رشد جنین در رحم ، زایمان زودرس ، وضعیت نامناسب جنین در رحم ، خونریزی شدید پس از زایمان یا حتی هیسترکتومی ( خارج ساختن رحم ) معمولا بر اساس محل و اندازه‌ی فیبروم وجود دارد.

در بیشتر اوقات در این حالت ممکن است که در این دوران در داخل فیبروم ها ، خونریزی ایجاد شود که درد شدید شکم به صورت حاد و ناگهانی و تب بالا از شایع ترین علل آن خواهد بود که این مورد در بسیاری از موارد این علائم با شکم حاد جراحی یا آپاندیست یا کیست پاره شده ی تخمدان اشتباه شده و در صورتی که دقت نشود و تشخیص صحیح صورت نگیرد ممکن است باعث انجام جراحی غیر ضروری در دوران بارداری می شود که عوارض فراوانی از جمله زایمان زودرس به دنبال خواهد داشت. در صورتی که در داخل فیبروم در بارداری، خونریزی صورت بگیرد لازم است که بیمار سریعا در بیمارستان بستری شود تا زمان کنترل خود به خودی علایم و قطع درد.

 مطالعه کنید : سوالات مهم در رابطه با فیبروم رحم

با مسکن و تب بر تحت نظر قرار بگیرد. در بیشتر مواقع هم فرد نیاز به جراحی ندارد. تنها علت سقط جنین در سه ماه اول یا دوم بارداری بروز فیبروم های متعدد زیر مخاطی هستند که در داخل لایه ی داخلی رحم به شکل برجسته هستند. وجود همین فیبروم ها هستند که در بیشتر اوقات باعث سقط های مکرر جنین ( بیش از سه سقط در سابقه بیمار ) می شوند که در این صورت جهت پیش گیری از سقط ضروری درمان جراحی و برداشت فیبروم ها قبل از اقدام به بارداری باید انجام بگیرد. در بیشتر مواقع یکی از علت های زایمان زود رس در بیمار هم ممکن است که به خاطر فیبروم های زیر مخاطی که به علت کم کردن فضای داخلی رحم می شود صورت می گیرد و معمولا باعث ایجاد زایمان زودرس در بارداری شوند.

در قسمت تحتانی و نزدیکی دهانه ی رحم وجود فیبروم های بزرگ ممکن است که در ماه آخر بارداری و در هنگام زایمان طبیعی ، یکی از از علت های انجام ضروری سزارین شود و آن هم به این علت که در اثر بزرگ تر شدن فیبروم که باعث عدم پیشرفت زایمان می شود ممکن است که به صورت مانع در راه خروجی جنین عمل کند که در این هنگام برای خارج کردن نوزاد انجام عمل سزارین بسیار ضروری است.

برخی سوالات متداول در رابطه با فیبروم رحم

برخی سوالات متداول در رابطه با فیبروم رحم

فهرست مطالب [نمایش فهرست]

برخی سوالات متداول در رابطه با فیبروم رحم ,  سوال و جواب در رابطه با بیماری فیبروم رحم در زنان , در رابطه با فیبروم رحمی در زنان و دوران بارداری بیشتر بدانید :

اگر در هنگام عمل سزارین ، هم زمان فیبروم رحم نیز وجود داشته باشد ، آیا می توان که در همان زمان اقدام به برداشت فیبروم یا میو مکتومی کرد ؟

در جواب این سوال که آیا حین جراحی سزارین می توان اقدام به برداشت فیبروم فرد کرد باید گفت که خیر و این کار اصلا نمی توان انجام داد، و به طور کلی هیچ کدام از پزشک ها و جراح ها بر این کار اتفاق نظر ندارند و بر این باورند که بهتر است در هنگام عمل سزارین برداشت هم زمان فیبروم به هیچ وجه صورت نگیرد، علت این نظر هم برای این است که چون در دوران بارداری بافت رحم و ضمائم آن معمولا بسیار پر خون است و در صورتی که این اندام به هر شکلی مورد دست کاری و جراحی قرار بگیرد در این صورت احتمال خونریزی شدیدی از جای فیبروم بسیار وجود دارد که در این صورت در عدم کنترل آن بسیار امکان دارد که جراح مجبور باشد تا برای حفظ جان بیمار به برداشت کامل رحم اقدام نمائید.

سوالات متداول در رابطه با فیبروم رحم

آیا احتمال بدخیم شدن فیبروم ها وجود دارد ؟

درباره این تومور گفتیم که فیبروم، یک تومور توپر و کروی شکل است که در رحم بیمار شکل می گیرد که معمولا اندازه اش هم بسیار متغیر است نکته مهم این که فیبروم ممکن است رشدی سریع یا بسیار کند و تدریجی داشته باشد. درباره این سوال که آیا فیبروم ها بدخیم هم می شوند می توان گفت که بله این اتفاق ممکن است که بیفتند، خوشبختانه احتمال بدخیم شدن آن خیلی کم و تقریباً نزدیک به صفراست.

بیشتر بخوانید : فیبروم رحم

در صورتی که فیبروم های کوچک پس از یائسگی به صورت ناگهانی و بدون هیچ گونه تحرک هورمونی شروع به رشد سریع و ناگهانی کنند این احتمال بدخیمی در این موارد معمولا بیشتر است. در این مورد لازم است تا در شک به بدخیمی احتمالی سریعاً عمل جراحی برداشت رحم و ضمائم یا « هیسترکتومی » برای بیمار انجام گیرد. درباره نوع بدخیم فیبروم ها باید بگوییم که خوشبختانه درصد بسیار کمی از فیبروم ها هستند که بدخیم هستند و یا اینکه ممکن است در آینده به یک تومور بدخیم تبدیل شوند کم است. لیومیوم سارکوما نوع بدخیم این تومور است.

با این که هنوز بین پزشکان در این که فیبروم ها بعداً بدخیم می شوند یا اینکه بعضی فیبروم ها از ابتدا بدخیم هستند ، اختلاف نظر وجود دارد ؛ اما نتیجی که محققان در انجام مطالعات به دست اوردند این است که آن ها بر این باورند که لیومیوم سارکوما از ابتدا یک تومور جداگانه است که خود خاصیت بدخیمی را دارد. معمولا انتشار این نوع در بدن بیمار به این شکل است که پس از این که لیومیوم سارکوما تمام بافت ها و اعضای مجاور رحم را آلوده کردند سپس از راه جریان خون و لنف، در تمام نقاط بدن گسترش پیدا می کند. استخوان ها، ریه ها و کبد نیز از شر این تومور بدخیم در امان نیستند و معمولاً به این اندام ها نیز دست اندازی می کند. بیشتر متخصصان زنان و زایمان بیشترین تاکید را بر این دارند که اساساً به هیچ وجه نباید خونریزی های دوران یائسگی را ساده و جزئی تلقی کرد.

خونریزی و ترشح غیر عادی، به خصوص بعد از سن یائسگی بروز اختلال یا درد هنگام ادرار کردن مقاربت دردناک درد در ناحیه لگن شایع ترین علادم سرطان رحم است که پزشکان بر این علائم بسیار تاکید دارند.

بنابراین حتما توصیه می شود که چنان چه اگر خانمی دچار یکی از علائم فوق باشد، بهتر است تا در اولین فرصت و هرچه زودتر به پزشک مراجعه کند تا به این ترتیب پزشک با انجام معاینه و آزمایش های لازم ، مشکل فرد را تشخیص داده و برای درمان اقدام کند.

معمولا پس از یائسگی به علت این که ترشحات هورمونی در تخمدان ها صورت نمی گیرد، در این هنگام فیبروم های رحمی هستند که تغییر شکل می دهند و معمولا شروع به چروکیده شدن و کوچک شدن می کنند و در بیشتر اوقات هم گاهی ممکن است تا در داخل آن ها رسوب کلسیم ایجاد شود که بهترین راه در این مواقع این است که هیچ گونه اقدامی خاصی جز کنترل سالیانه با سونوگرافی رحم لازم نیست که صورت بگیرد.

آیا درمان های غیر جراحی نیز برای فیبروم رحم وجود دارد؟

در درمان فیبروم معمولا بیشتر افراد و پزشک ها آخرین مرحله در درمان فیبروم رحمی را انجام روش جراحی قرار می دهند. معمولا در این روش پزشک سعی بر این دارد که ابتدا در صورت وجود امکان فقط فیبروم ها را از رحم بیمار جدا کند اما در بیشتر مواقع که پزشک نتواند این کار را انجام دهد و انجام چنین شرایطی وجود نداشته باشد تنها راه ممکن برداشتن رحم فرد است.

اما امروزه حتی الامکان سعی می شود که از روش های طبی برای درمان استفاده شود تا به این ترتیب ریسک جراحی به بیمار تحمیل نشود. امروزه در درمان بدون جراحی بیشتر پزشکان از دارو هایی که به صورت تزریقی و خوراکی در دسترس هستند به بیمار تجویز می کنند که مصرف این دارو ها می توانند تا زمانی که فرد به سن یائسگی برسد بر روی قاعده گی فرد تاثیر گذار باشد و معمولا دوره ی قاعدگی های فرد را طبیعی کرده و تا حدود زیادی می تواند که میزان خون ریزی و درد بیمار را کاهش دهند که معمولا پس از شروع یائسگی و به علت قطع ترشح هورمون های تخمدانی فیبروم ها به تدریج کوچک تر و چروکیده تر می شوند. در مورد این درمان ها تصمیم گیری ها به عهده جراح و متخصص زنان صورت می گیرد که آن هم بر اساس معاینه و شرایط فیبروم است. یکی دیگر از روش های درمانی فیبروم ها استفاده از درمان های طب سنتی است که درمان در این صورت بر اساس مزاج خانم و سایر روش های این طب به درمان فیبروم رحم صورت می گیرد.

مهم ترین توصیه ما به بیشتر خانم هایی که دچار مشکل فیبروم رحم هستند و از این عارضه رنج می برند و مخصوصا آن دسته از خانم هایی که قصد باردار شدن را دارند به طور جدی توصیه می شود حتما قبل از استفاده از عمل جراحی یا استفاده از هرگونه دارو هایی شیمیایی که ممکن است به نازائی هم منجر شود درمان با طب سنتی را حتما در اولویت قرار دهند تا در صورت امکان فیبروم این خانم ها بدون مشکل و به شکل طبیعی درمان گردد. نکته مهم دیگر در این باره این که بهتر است تا مشاوره با یک طبیب حاذق طب سنتی برای درمان فیبروم رحم را به هیچ وجه فراموش نکنید.