فهرست مطالب [نمایش فهرست]
درمان فیبروم , فیبروم رحم چیست؟ : یکی از توده های خوش خیمی که احتمال بدخیم شدن، بسیار کم است فیبروم است در واقع شایع ترین توموری که در خانم ها به وجود می آید فیبروم است. درباره این بیماری طبق آمار های جهانی که به دست آمده میزان ابتلا به این تومور را در خانم ها از ۲۵ تا ۶۰ درصد گزارش کرده اند. در واقع فیبروم رحم یا تومورخوش خیم عضله ی صاف رحم که یکی از شایع ترین تومور های لگنی در نزد بیشتر خانم ها است که این تومور در پنجاه درصد زنان و ممکن است که در سنین باروری بین ۲۵ تا ۴۰ سالگی در افراد دیده شود.
طبق آمار به دست آمده خانم های مبتلا به این توده در کشور ما حدود ۴۰ درصد است یعنی ۴۰ درصد از خانم ها فیبروم دارند. این بیماری به این شکل است که در این بیماری بافت ها و سلول های ماهیچه ای که دیواره رحم را می‌سازند، درون دیواره رحم و پیرامون آن غده های غیر سرطانی می سازند. تعریف خیلی روشن درباره فیبروم این که فیبروم در واقع رشد غیرطبیعی دیواره رحم است. مهم ترین عارضه جدی آن این است که این بیماری می‌تواند که باعث نازایی در بیمار شود. معمولا بیشتر بیماران که به این سرطان مبتلا هستند بیمارانی هستند که آن ها نسبت به قد شان افزایش وزن بالایی را دارند و در بیشتر خانم هایی که بچه دار شده اند درصد ابتلا به بیماری بسیار پایین است.
انواع فیبروم رحم
درباره انواع فیبروم ها باید بگوییم که نوع فیبروم ها را معمولا بر اساس محل آن در رحم فرد تقسیم بندی می شوند. داخل عضله رحم شایع ترین محل وجود آن ها است که به آن فیبروم اینترامورال می گویند. نوع دیگر فیبروم ، ساب سروزال است که به صورت توده ی برجسته ای خارج رحم شکل می گیرد ؛ و یکی از نادر ترین شکل فیبروم هم زیر مخاطی است که در داخل حفره رحم هستند. همان طور که گفتیم فیبروم زیر مخاطی از همه انواع فیبروم ها نادر تر است که علائمی که در فرد بروز می دهد در صورت دچار شدن به آن این است که با دچار شدن به خونریزی شدید قاعدگی و نازایی همراه است.
نوع دیگری از فیبروم هم وجود دارد که علاوه بر سه نوع فیبروم ذکر شده این نوع فیبروم که فیبروم پایه دار نامیده می شود و در قسمت های داخل حفره رحم و بیرون رحم به وجود می آید و در واقع از آن جهت پایه دار نام دارد که محل استقرار آن در رحم طوری است که به وسیله یک پایه به دیواره رحم متصل شده است.
شایع ترین علامت فیبروم های رحمی چیست ؟
فیبروم ها ممکن است که در بیشتر مواقع در رحم فرد بدون هیچ علامتی وجود داشته باشد البته فیبروم های کوچکی که در رحم و اندازه ی کوچک تر هستند می توانند بدون علامت باشند و این نوع توده فقط هنگام انجام سونوگرافی های به صورت اتفاقی تشخیص داده می شوند. درد های لگنی ، افزایش خونریزی های قاعدگی ، درد شدید زمان قاعدگی و تکرر ادرار ( به علت فشار روی مثانه ) و نازایی معمولا عوارضی هستند که در پنجاه درصد بیماران دیده می شود.
از آن جایی که هرچه قدر که اندازه فیبروم بیمار بزرگ تر باشد کاملا مشخص است که علائم بیشتری را هم در فرد ایجاد می کند که این علائم معمولا بسته به اینکه در چه قسمتی از رحم بیمار قرار داشته باشد، می تواند متفاوت باشد. همان طور که گفتیم خونریزی های شدید ماهانه و حتی بین سیکل های عادت ماهانه از شایع ترین علامت آن است که این علائم ممکن است که با درد در ناحیه زیر شکم و کمر نیز ادامه داشته باشد. همه فیبروم ها معمولاً علت شایعی برای نازایی در افراد نیست و و نازایی فقط در ده درصد موارد ممکن است صورت بگیرد و آن هم در فیبروم های بزرگ که زیر مخاطی هستند بسیار ممکن است که باعث نازایی شوند که درمان آن ها قبل از حاملگی حتما ضروری است.
جز در مواردی که تعداد آن ها زیاد یا بزرگ بوده باشد و این فیبروم ها بیشتر فضای داخل رحم را اشغال کرده باشند در اکثر موارد، باعث سقط جنین هم نمی شوند همان طور که گفتیم مگر آن اگر فیبروم در بیشتر قسمت سطح خارجی رحم بتواند رشد کند، به این ترتیب می تواند که بر اندام های اطراف رحم مثل مثانه ، رود بزرگ و مجاری ادراری فشار زیادی را وارد کند و در راه تخلیه این اندام ها در نتیجه انواع انسداد را ایجاد کند؛ که در این حالت ممکن است که باعث سقط یا زایمان زودرس در فرد شود. این بیماری نشانه های دیگری هم دارد که در بیشتر اوقات با عوارض آپاندیس و کیست اشتباه گرفته می شود.
کم خونی ، رنگ پریدگی و خستگی زیاد در کنار درد های شدید در ناحیه شکم ، لگن و مهره های تحتانی در بسیاری موارد ناشی از فیبروم های رحمی است. در صورتی که اندازه فیبروم ها به قدری بزرگ باشد که بر روی حالب ها فشار وارد کند می تواند سبب ورم کلیه ها گردد که این هم از علل های وجود فیبروم است.
درمان قطعی فیبروم های رحم
درمان فیبروم رحمی : همان طور که درباره فیبروم گفتیم توده های گوشتی که در لایه های مختلف رحمی یافت می شوند و اندازه های کاملا متفاوتی را دارند ؛ ممکن است که این فیبروم ها از دو میلی متر تا ۱۰ سانتی متر و بزرگ تر باشد و در واقع باید گفت که بیشتر فیبروم های که رحم خانم ها به وجود می آید در اندازه های کوچک بدون علامت هستند و راه کشف اتفاقی آنها فقط با انجام سونوگرافی است گفتیم که فیبروم های کوچک معمولا عارضه خاصی را ندارند و با توجه به بی علامت بودن آن ها، اقدام خاصی هم برای این فیبروم لازم نیست. تنها نکته مهم این که بیمار فقط جهت کنترل سایز فیبروم ها باید هر سه تا شش ماه یک بار تحت سونوگرافی فرار بگیرد. در صورتی که بیمار علائمی مثل درد شکم و مشکلات قاعدگی را داشته باشد برای درمان باید اقدام به درمان جراحی یا درمان طبی کند.
نکته مهم برای درمان در فیبروم های بزرگ و علامت دار درمان قطعی این است که برداشت فیبروم با جراحی و یا « میو مکتومی » است که در آن احتمال عود فیبروم در محل های دیگر رحم مدتی پس از جراحی نیز ممکن اسن وجود داشته باشد.